ओकर  जहिया  जन्म  भेलै,  
चमैन-प्रथा  समाप्त  रहै  
जहिया  ओ  बढ़लि,  
क्यो  ने  खिस्सा-पिहानी  सुनबै  
ने  क्यो  करै  अदखोइ-बदखोइ  
ढील  नहि  हेरै  क्यो  
उक्खरि  
आकि,  ढेकी  
आकि,जाँत  
आकि,  लगनी  
नहि  रहै  आँगन-दुआरिमे...  
आ  ने  
ड्योढ़ीपर  पाड़ल  रहै  
नारी-जीवनक  लक्ष्मण-रेखा  
ओ  परिवर्तनक  क्रम  रहै  
नारी  ओ  पुरुष-पार्थक्यक  
अंतक  क्रम  रहै  
ओ  टी.वी.क  क्रम  रहै  
ओ  कम्प्यूटरक  क्रम  रहै  
बाप  आ  भायक  
गाम  आ  समाजक  
चौल  करबाक,  आ  सुनबाक  प्रथा  
हैपेटाइटिस-बी  क  रोगी  सन  
हुक-हुकऽ  रहल  रहै  
विवाह  नामक  संस्थाक  
औचित्य  ओ  अनौचित्यपर  
सोचबा  लेल  समय  नहि  रहै  
इच्छा  सेहो  नहि  करै  
एकटा  'गॉसिप'  सन  लगैत  ई  संस्था  
घुरघुराइत  रहै,  
कि  नहि  घुरघुराइत  रहै—  
क्यो  एहि  दिस  नजरि  नहि  मोड़ै  
जेना,  प्रकृतिक  संरचना  कें  तोड़ै  
ओ  फूल  देखै—  
नागफनीक  
ओ  गति  देखै—  
प्रक्षेपास्त्रक  
ओकर  हाथमे  खेलौना  होइ—  
रोबोट...रिमोट...  
ओ  खेलाए—  
इन्टरनेट  
ओ  नहाए—  
सावइर  कैफे  
ओ  सोचए—  
जे  एखन  धरि  नहि  सोचल  गेल  रहै...  
मने,  
तिरोहित  भऽ  गेल  रहै  
ओकर  मोनसँ  जेना  
नवयौवनक  कोमलता  
आ  माधुर्य  
आ  उछाह  
आ...आ  तें  नहि  अबै  
ओकर  स्वप्नमे  कोनो  राजकुमार  
वयसक  एक  समय-सीमा  धरि  अबैत  
एहि  तरहक  भावना  
ओ  कामनाक  निरर्थकता  कें  
रेखांकित  करैत  
ओ  स्वप्न  देखै  कोनो  राजकुमारक  नहि,  
ओ  स्वप्न  देखै  
अपन  अंदरसँ  अँकुराइत  
कोंढ़िआइत  
भकरार  भऽ  फुलाइत  
आर्थिक  रूपसँ  सम्पन्न  एक  नारी  कें  
ओकर  जहिया  जन्म  भेलै,  
मुहानीपर  थरथराइत  रहै  
ध्वस्त  होइत  परम्पराक  पीपर-पात  
आ,  लक्ष्मण-रेखा  नँघबाक  क्रम  
एकटा  जुलूसक  रूप  धऽ  लेने  रहै  
ओ  'एकटा  'रिनासाँ'क  युग  रहै  
             
                okar  jahiya  janm  bhelai,  
chamain  pratha  samapt  rahai  
jahiya  o  baDhali,  
kyo  ne  khissa  pihani  sunabai  
ne  kyo  karai  adkhoi  badkhoi  
Dheel  nahi  herai  kyo  
ukkhari  
aaki,  Dheki  
aaki,jaant  
aaki,  lagni  
nahi  rahai  angan  duarime.  .  .  
aa  ne  
DyoDhipar  paDal  rahai  
nari  jivanak  lakshman  rekha  
o  parivartnak  kram  rahai  
nari  o  purush  parthakyak  
antak  kram  rahai  
o  ti.  vi.  ka  kram  rahai  
o  kampyutrak  kram  rahai  
baap  aa  bhayak  
gaam  aa  samajak  
chaul  karbak,  aa  sunbak  pratha  
haipetaitis  bi  ka  rogi  san  
huk  hukऽ  rahal  rahai  
vivah  namak  sansthak  
auchitya  o  anauchitypar  
sochba  lel  samay  nahi  rahai  
ichchha  seho  nahi  karai  
ekta  gausip  san  lagait  ii  sanstha  
ghuraghurait  rahai,  
ki  nahi  ghuraghurait  rahai—  
kyo  ehi  dis  najri  nahi  moDai  
jena,  prakritik  sanrachna  ken  toDai  
o  phool  dekhai—  
nagaphnik  
o  gati  dekhai—  
prakshepastrak  
okar  hathme  khelauna  hoi—  
robot.  .  .  rimot.  .  .  
o  khelaye—  
intarnet  
o  nahaye—  
savir  kaiphe  
o  soche—  
je  ekhan  dhari  nahi  sochal  gel  rahai.  .  .  
mane,  
tirohit  bhaऽ  gel  rahai  
okar  monasan  jena  
navyauvnak  komalta  
aa  madhurya  
aa  uchhaah  
aa.  .  .  aa  ten  nahi  abai  
okar  svapnme  kono  rajakumar  
vaysak  ek  samay  sima  dhari  abait  
ehi  tarhak  bhavna  
o  kamnak  nirarthakta  ken  
rekhankit  karait  
o  svapn  dekhai  kono  rajakumarak  nahi,  
o  svapn  dekhai  
apan  andarasan  ankurait  
konDhiait  
bhakrar  bhaऽ  phulait  
arthik  rupasan  sampann  ek  nari  ken  
okar  jahiya  janm  bhelai,  
muhanipar  tharathrait  rahai  
dhvast  hoit  paramprak  pipar  paat  
aa,  lakshman  rekha  nanghabak  kram  
ekta  julusak  roop  dhaऽ  lene  rahai  
o  ekta  rinasanka  yug  rahai  
okar  jahiya  janm  bhelai,  
chamain  pratha  samapt  rahai  
jahiya  o  baDhali,  
kyo  ne  khissa  pihani  sunabai  
ne  kyo  karai  adkhoi  badkhoi  
Dheel  nahi  herai  kyo  
ukkhari  
aaki,  Dheki  
aaki,jaant  
aaki,  lagni  
nahi  rahai  angan  duarime.  .  .  
aa  ne  
DyoDhipar  paDal  rahai  
nari  jivanak  lakshman  rekha  
o  parivartnak  kram  rahai  
nari  o  purush  parthakyak  
antak  kram  rahai  
o  ti.  vi.  ka  kram  rahai  
o  kampyutrak  kram  rahai  
baap  aa  bhayak  
gaam  aa  samajak  
chaul  karbak,  aa  sunbak  pratha  
haipetaitis  bi  ka  rogi  san  
huk  hukऽ  rahal  rahai  
vivah  namak  sansthak  
auchitya  o  anauchitypar  
sochba  lel  samay  nahi  rahai  
ichchha  seho  nahi  karai  
ekta  gausip  san  lagait  ii  sanstha  
ghuraghurait  rahai,  
ki  nahi  ghuraghurait  rahai—  
kyo  ehi  dis  najri  nahi  moDai  
jena,  prakritik  sanrachna  ken  toDai  
o  phool  dekhai—  
nagaphnik  
o  gati  dekhai—  
prakshepastrak  
okar  hathme  khelauna  hoi—  
robot.  .  .  rimot.  .  .  
o  khelaye—  
intarnet  
o  nahaye—  
savir  kaiphe  
o  soche—  
je  ekhan  dhari  nahi  sochal  gel  rahai.  .  .  
mane,  
tirohit  bhaऽ  gel  rahai  
okar  monasan  jena  
navyauvnak  komalta  
aa  madhurya  
aa  uchhaah  
aa.  .  .  aa  ten  nahi  abai  
okar  svapnme  kono  rajakumar  
vaysak  ek  samay  sima  dhari  abait  
ehi  tarhak  bhavna  
o  kamnak  nirarthakta  ken  
rekhankit  karait  
o  svapn  dekhai  kono  rajakumarak  nahi,  
o  svapn  dekhai  
apan  andarasan  ankurait  
konDhiait  
bhakrar  bhaऽ  phulait  
arthik  rupasan  sampann  ek  nari  ken  
okar  jahiya  janm  bhelai,  
muhanipar  tharathrait  rahai  
dhvast  hoit  paramprak  pipar  paat  
aa,  lakshman  rekha  nanghabak  kram  
ekta  julusak  roop  dhaऽ  lene  rahai  
o  ekta  rinasanka  yug  rahai  
 
             
    
 
    
        स्रोत : 
                
                        पुस्तक  : समग्र ज्योत्स्ना (पृष्ठ 19) 
                                            संपादक  : विभूति आनन्द  
                                                रचनाकार  : ज्योत्स्ना चन्द्रम्  
                                            
                             प्रकाशन  : नवारम्भ
                         
                                                संस्करण   : 2017 
                 
                
                
     
    Additional information available 
    Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
    
 
    rare Unpublished content 
    This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.