नहि!
नहि चाही हमरा
आसमानी ऊँचाइ ओतेक
कोनो ताड़क गाछ सन
कहाँ होमय चाहैत छी हम
बुझलहुँ जे होइत हेतैक सुभीत
ललकारब ओतयसँ अकासकेँ
मुदा ताहि लेल
बेधि देब' पड़ैत छै छाती कोमल माटिक
गोड़ि देब' पड़ैत छै गहींर अपनहि जड़िकेँ
चूसि लेब' पड़ैत छै एकहक बुन्न
अपने सिरजनहारक प्राण-रस
मुदा की हितारथ
अकास जितबा लेल एतेक उताहुल भैयोक'
देखल जे
आश्रय रहैत छै ओतय
कोनो कौआ, चिल्होड़ि वा गिद्धे टाक
सुनल जे
देखा पड़ैत छै ओतयसँ
सगरो दुनियाँ बस चुट्टी-पिपड़ी
आ आनक त' गप्पे छोडू
देखियौ जे
छाहरियोटा कहाँ होइत छै नसीब
जड़ि धयने माटियो तककेँ
से बरू
रहय दिय हमरा नान्हिएटा
साग-पात, लत्ती-फत्ती कि जड़ी-बूटी सन
आ कि
गेना-गुलाब, जाही-जूही कि सिंगरहार जकाँ
जेँ कि आबि जाइ काज
ककरहु बेर-बखत
किनसाइत
ज' भइए जाइ बेस पैघ त'
होइतहुँ कोनो आम-लताम, लिच्ची-जामुन
आ कि औंरा-नीम वा बड़-पीपर सन
ताकि
पहुँचि सकै ककरो हाथ जरूरतिक घड़ी
मेटि सकै ककरो भूख
भेटि सकै शीतल छाँह
बनि सकितहुँ आश्रय
चुट्टी-पिपड़ी, चिड़ै-चुनमुन्नी कि अपन-आनक
आ कि मुइलो पाछाँ पजरितहुँ बनि आगि
चूल्हिसँ ल' अचिया धरि ककरो
हँ, हँ!
एहने जँ बनि सकितहुँ किछु मरबासँ पहिने
त' पूर भ' जाइत मोनक सभ मनोरथ!
nahi!
nahi chahi hamra
asmani uunchai otek
kono taDak gaachh san
kahan homay chahait chhi hum
bujhalahun je hoit hetaik subhit
lalkarab otayasan akasken
muda tahi lel
bedhi deb paDait chhai chhati komal matik
goDi deb paDait chhai gahinr apanahi jaDiken
chusi leb paDait chhai ekhak bunn
apne sirajanharak praan ras
muda ki hitarath
akas jitba lel etek utahul bhaiyok
dekhal je
ashray rahait chhai otay
kono kaua, chilhoDi va giddhe taak
sunal je
dekha paDait chhai otayasan
sagro duniyan bas chutti pipDi
aa aanak ta gappe chhoDu
dekhiyau je
chhahariyota kahan hoit chhai nasib
jaDi dhayne matiyo takken
se baru
rahay diy hamra nanhiyeta
saag paat, latti phatti ki jaDi buti san
aa ki
gena gulab, jahi juhi ki singarhar jakan
jen ki aabi jai kaaj
kakarahu ber bakhat
kinsait
ja bhaiye jai bes paigh ta
hoitahun kono aam latam, lichchi jamun
aa ki aunra neem va baD pipar san
taki
pahunchi sakai kakro haath jarurtik ghaDi
meti sakai kakro bhookh
bheti sakai shital chhaanh
bani sakitahun ashray
chutti pipDi, chiDai chunmunni ki apan aanak
aa ki muilo pachhan pajaritahun bani aagi
chulhisan la achiya dhari kakro
han, han!
ehne jan bani sakitahun kichhu marabasan pahine
ta poor bha jait monak sabh manorath!
nahi!
nahi chahi hamra
asmani uunchai otek
kono taDak gaachh san
kahan homay chahait chhi hum
bujhalahun je hoit hetaik subhit
lalkarab otayasan akasken
muda tahi lel
bedhi deb paDait chhai chhati komal matik
goDi deb paDait chhai gahinr apanahi jaDiken
chusi leb paDait chhai ekhak bunn
apne sirajanharak praan ras
muda ki hitarath
akas jitba lel etek utahul bhaiyok
dekhal je
ashray rahait chhai otay
kono kaua, chilhoDi va giddhe taak
sunal je
dekha paDait chhai otayasan
sagro duniyan bas chutti pipDi
aa aanak ta gappe chhoDu
dekhiyau je
chhahariyota kahan hoit chhai nasib
jaDi dhayne matiyo takken
se baru
rahay diy hamra nanhiyeta
saag paat, latti phatti ki jaDi buti san
aa ki
gena gulab, jahi juhi ki singarhar jakan
jen ki aabi jai kaaj
kakarahu ber bakhat
kinsait
ja bhaiye jai bes paigh ta
hoitahun kono aam latam, lichchi jamun
aa ki aunra neem va baD pipar san
taki
pahunchi sakai kakro haath jarurtik ghaDi
meti sakai kakro bhookh
bheti sakai shital chhaanh
bani sakitahun ashray
chutti pipDi, chiDai chunmunni ki apan aanak
aa ki muilo pachhan pajaritahun bani aagi
chulhisan la achiya dhari kakro
han, han!
ehne jan bani sakitahun kichhu marabasan pahine
ta poor bha jait monak sabh manorath!
स्रोत :
पुस्तक : विसर्ग होइत स्वर (पृष्ठ 18)रचनाकार : प्रणव नार्मदेय
प्रकाशन : नवारम्भ, पटना
संस्करण : 2017
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
