नहि, आब काहि काटब
पार नहि लागत,
जीवन आ मृत्युक बीच
अखंड गोधूलि मे!
आधा जिनगी बीत गेल,
फागुनक अन्हरोखक
कोटा सिहकी
गुलाबक कलश जकाँ
हाथ नहि आयल;
एकोटा साधल डेग
धमनभट्ठी दिस
कि भादबक हट्ठा दिस
नहि उठल;
कोटा निर्णय
एक्कोटा निर्णय
ध्रुवतारा जेकाँ
प्राण मे नहि उगल।
प्रतीक्षा करितहुँ
घड़ियो भरिक लेल
निसाभाग राति मे
कचनारक फूल जेकाँ
राग खमाज फुलेबाक
कोनो आँखि मे,
सेहो नहि भेल।
व्यथा आनक
आत्मा मे पचा क'
कोनो अबोध नेनाक आँखिक
चंचल इजोतक पाखी केँ
जन्म दिनहुँ जीवन मे,
तकर त
कोनो बाते नहि,
तकर त कोनो बाते नहि!
नहि, आब काहरि काटब
पार नहि लागत,
एक छनक मृत्यु सँ
दोसर छनक मृत्युक
झामर अधबीच मे!
हुमड़ैत अछि,
हुमड़ैत अछि एकटा इच्छा
बेसी काल इमहर
भीतर मे :
जे एही छन, एही छन
अलोपित भ' जाइ काल मे,
आ फेर सँ प्रगट भ' जाइ
काहकूह साफ क' क':
जेना प्रगट भेल हेताह सुर्ज
पहिल बेर अन्तरिक्ष में,
फुलायल होयत पहिल बेर
खेरहीक गाछ
एहि भुवन मे!!
nahi, aab kahi katab
paar nahi lagat,
jivan aa mrityuk beech
akhanD godhuli mae!
aadha jingi beet gel,
phagunak anhrokhak
kota sihki
gulabak kalash jakan
haath nahi ayal;
ekota sadhal Deg
dhamanbhatthi dis
ki bhadbak hattha dis
nahi uthal;
kota nirnay
ekkota nirnay
dhruvtara jekan
praan mae nahi ugal.
prtiksha karitahun
ghaDiyo bharik lel
nisabhag rati mae
kachnarak phool jekan
raag khamaj phulebak
kono ankhi mae,
seho nahi bhel.
vyatha aanak
aatma mae pacha ka
kono abodh nenak ankhik
chanchal ijotak pakhi ken
janm dinahun jivan mae,
takar ta
kono bate nahi,
takar ta kono bate nahi!
nahi, aab kahari katab
paar nahi lagat,
ek chhanak mrityu san
dosar chhanak mrityuk
jhamar adhbich mae!
humDait achhi,
humDait achhi ekta ichchha
besi kaal imhar
bhitar mae ha
je ehi chhan, ehi chhan
alopit bha jai kaal mae,
aa pher san pragat bha jai
kahkuh saaph ka kaha
jena pragat bhel hetah surj
pahil ber antriksh mein,
phulayal hoyat pahil ber
kherhik gaachh
ehi bhuvan mae!!
nahi, aab kahi katab
paar nahi lagat,
jivan aa mrityuk beech
akhanD godhuli mae!
aadha jingi beet gel,
phagunak anhrokhak
kota sihki
gulabak kalash jakan
haath nahi ayal;
ekota sadhal Deg
dhamanbhatthi dis
ki bhadbak hattha dis
nahi uthal;
kota nirnay
ekkota nirnay
dhruvtara jekan
praan mae nahi ugal.
prtiksha karitahun
ghaDiyo bharik lel
nisabhag rati mae
kachnarak phool jekan
raag khamaj phulebak
kono ankhi mae,
seho nahi bhel.
vyatha aanak
aatma mae pacha ka
kono abodh nenak ankhik
chanchal ijotak pakhi ken
janm dinahun jivan mae,
takar ta
kono bate nahi,
takar ta kono bate nahi!
nahi, aab kahari katab
paar nahi lagat,
ek chhanak mrityu san
dosar chhanak mrityuk
jhamar adhbich mae!
humDait achhi,
humDait achhi ekta ichchha
besi kaal imhar
bhitar mae ha
je ehi chhan, ehi chhan
alopit bha jai kaal mae,
aa pher san pragat bha jai
kahkuh saaph ka kaha
jena pragat bhel hetah surj
pahil ber antriksh mein,
phulayal hoyat pahil ber
kherhik gaachh
ehi bhuvan mae!!
स्रोत :
पुस्तक : एना त नहि जे (पृष्ठ 52)रचनाकार : हरेकृष्ण झा
प्रकाशन : रक्तमंजरी प्रकाशन
संस्करण : 2006
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
