एकटा डूमल सड़ककेँ
पार करैत कहुनाक' पहुँचल ही एहि ठाम
एत सड़क सब पर्यंत
हमरा गामक नीपल बहारल असोरा-आँगनसँ बेशी
चिक्कन आ चक-चक छैक।
अन्हरिया रातिमे सेहो झक-झक इजोरिया
पसरल भेटत सड़के सड़क।
मन कए बेर ततेक हूस होइ-ए
होइ-ए जे मृत भ' गेलहुँ—समाप्त
तखनहुँ गामक ड्रमल सड़के पड़ै-ए मन
गार्जियन जकाँ—स्कूल फीस जमा करबाक दिन जकाँ
जानि नहि बनल कि नहि
गामक खड़ंजा एहू वर्ष पक्की।
मरणासन्न दुःखाक्रांत प्राणमे अबै-ए ओकरे चिन्ता
ओएह डुबलाही टुटलाही सड़क आ तखन
दरभंगाक उमा टाकिज वला सड़क
भेलैक कि नहि तकरो मरम्मति?
आकि छैक ओहिना कारी माटि-कादोक
गंध करैत खाधि खूधि आ उखड़ल रोड़ासँ
तोड़िये रहल छैक दरभंगिया रिक्शावलाक करेज?
अनचोखे एतबहि मात्र सेँ
फुरफुरा उठल-ए मन, आइ एहि भोर—
बाँचल छी एखनहुँ
भेल नहि छी एकदम समाप्त।
मनमे एखनहुँ भेल-ए प्रथम—
गामेक सड़कक चिन्ता आ स्मरण
ओएह टुटलाही बाढ़िमे हुमलाही सड़क
जाहि परसँ पहुँचल छी—एकतालीसवर्षं आगँ
एत' ई मनुक्ख भक्षी महानगर।
ekta Dumal saDakken
paar karait kahunak pahunchal hi ehi thaam
et saDak sab paryant
hamra gamak nipal baharal asora anganasan beshi
chikkan aa chak chak chhaik.
anhariya ratime seho jhak jhak ijoriya
pasral bhetat saDke saDak.
man ke ber tatek hoos hoi e
hoi e je mrit bha gelahun—samapt
takhanahun gamak Drmal saDke paDai e man
garjiyan jakan—skul phees jama karbak din jakan
jani nahi banal ki nahi
gamak khaDanja ehu varsh pakki.
marnasann duःkhakrant pranme abai e okre chinta
oeh Dublahi tutlahi saDak aa takhan
darbhangak uma takij vala saDak
bhelaik ki nahi takro marammati?
aaki chhaik ohina kari mati kadok
gandh karait khadhi khudhi aa ukhDal roDasan
toDiye rahal chhaik darbhangiya rikshavlak karej?
anchokhe etabahi maatr sen
phuraphura uthal e man, aai ehi bhor—
banchal chhi ekhanahun
bhel nahi chhi ekdam samapt.
manme ekhanahun bhel e pratham—
gamek saDkak chinta aa smran
oeh tutlahi baDhime humlahi saDak
jahi parasan pahunchal chhi—ekatalisavarshan agan
et ii manukkh bhakshi mahangar.
ekta Dumal saDakken
paar karait kahunak pahunchal hi ehi thaam
et saDak sab paryant
hamra gamak nipal baharal asora anganasan beshi
chikkan aa chak chak chhaik.
anhariya ratime seho jhak jhak ijoriya
pasral bhetat saDke saDak.
man ke ber tatek hoos hoi e
hoi e je mrit bha gelahun—samapt
takhanahun gamak Drmal saDke paDai e man
garjiyan jakan—skul phees jama karbak din jakan
jani nahi banal ki nahi
gamak khaDanja ehu varsh pakki.
marnasann duःkhakrant pranme abai e okre chinta
oeh Dublahi tutlahi saDak aa takhan
darbhangak uma takij vala saDak
bhelaik ki nahi takro marammati?
aaki chhaik ohina kari mati kadok
gandh karait khadhi khudhi aa ukhDal roDasan
toDiye rahal chhaik darbhangiya rikshavlak karej?
anchokhe etabahi maatr sen
phuraphura uthal e man, aai ehi bhor—
banchal chhi ekhanahun
bhel nahi chhi ekdam samapt.
manme ekhanahun bhel e pratham—
gamek saDkak chinta aa smran
oeh tutlahi baDhime humlahi saDak
jahi parasan pahunchal chhi—ekatalisavarshan agan
et ii manukkh bhakshi mahangar.
स्रोत :
पुस्तक : आरम्भ (पृष्ठ 15)संपादक : राज मोहन झा रचनाकार : गंगेश गुंजन
प्रकाशन : आरम्भ
संस्करण : 1997
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
