ऊ  गवा  जमाना  पुरखन  कै,  अब  बना  कोढ़  मा  खाज  अहय।  
गजबै  ई  गाँव-समाज  अहय।  
ई  नइकी  पीढ़ी  का  जानइ  अपनी  सुन्दर  परिपाटी  का।  
ई  का  जानइ  की  चंदन  हम  समझी  था  अपनी  माटी  का।  
ई  का  जानइ  की  बूढ़  पुरनियन  कै  कइसे  सम्मान  करी।  
ई  का  जानइ  कि  ई  गलती  इनकै  केतना  नुसकान  करी।  
जे  पाइस  इनकै  असिरबाद  ऊ  बना  आज  सरताज  अहय।  
गजबै  ई  गाँव-समाज  अहय।  
पहिले  कै  बात  बताई  का  ऊ  बोली  काका  दादा  कै।  
सब  करयं  पैलगी  छोट-बड़ा  इज्जत  राखयँ  मरजादा  कै।  
सब  बड़े  बुजुरगन  गुरुअन  का  आदर  से  सीस  नवाइ  लेयँ।  
ओनकी  चरनन  कै  धूरि  लपकि  माथे  पै  वै  लपटाइ  लेयँ।  
अब  केहुका  चिन्हतय  नहीं  केहू,  ना  तनिकौ  अदब  लिहाज  अहय।  
गजबै  ई  गाँव-समाज  अहय।  
पहिले  सब  सबकै  मदत  करयँ  सबके  सुख-दुख  मा  खड़ा  रहयँ।  
जौ  परय  परोजन  टोला  मा  सब  हेती  मेली  अड़ा  रहयँ।  
बिगड़ै  ना  पावइ  मरजादा  सब  तन  मन  धन  लइ  फाटि  परयँ।  
केहु  करय  जौ  तनिकउ  इगिर-दिगिर  तौ  ओहका  सबकेहु  डाटि  परयँ।  
अब  परे  परोजने  तिउहारे  सग  भाइउ  कै  बेरवाज  अहय।  
गजबै  ई  गाँव-समाज  अहय।  
पहिले  तौ  रान्ह  परोसी  सब  आपस  मा  हिलि-मिलि  रहा  करयँ।  
कउड़ा  पै  सब  मिसकउट  होय  सबसे  सब  सुख  दुख  कहा  करयँ।  
संझा  की  बनय  रसोई  तौ  जे  जहाँ  रहय  ऊ  खाइ  लेय।  
ना  ऊँच  नीच  ना  भेदभाउ  सबकेहु  परसादी  पाइ  लेय।  
अब  मन  मा  इरखादोख  भरा  जे  देखा  तुनुकमिजाज  अहय।  
गजबै  ई  गाँव-समाज  अहय।  
कंचित  केहुके  दरवाजे  पै  केहु  नात  कबीला  आइ  परय।  
तौ  सग  सोदर  से  पहिलेन  ओहका  सारा  गाँव  मयाइ  परय।  
केहु  खड़ा  पकौड़ी  बनवावे,  केहु  आलू  मटर  तलाये  बा।  
केहु  चाय  छनाये  खड़ा  रहय,  केहु  लेहे  सुपारी  धाये  बा।  
अब  बिना  बाति  के  जे  देखा  एक  दूसरे  से  नाराज  अहय।  
गजबै  ई  गाँव-समाज  अहय।  
                uu  gava  jamana  purkhan  kai,  ab  bana  koDh  ma  khaaj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
ii  naiki  piDhi  ka  janai  apni  sundar  paripati  ka.  
ii  ka  janai  ki  chandan  hum  samjhi  tha  apni  mati  ka.  
ii  ka  janai  ki  booDh  puraniyan  kai  kaise  samman  kari.  
ii  ka  janai  ki  ii  galti  inakai  ketna  nuskan  kari.  
je  pais  inakai  asirbad  uu  bana  aaj  sartaj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
pahile  kai  baat  batai  ka  uu  boli  kaka  dada  kai.  
sab  karayan  pailagi  chhot  baDa  ijjat  rakhayan  marjada  kai.  
sab  baDe  bujurgan  guruan  ka  aadar  se  sees  navai  leyan.  
onki  charnan  kai  dhuri  lapaki  mathe  pai  vai  laptai  leyan.  
ab  kehuka  chinhtay  nahin  kehu,  na  tanikau  adab  lihaj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
pahile  sab  sabakai  madat  karayan  sabke  sukh  dukh  ma  khaDa  rahayan.  
jau  paray  parojan  tola  ma  sab  heti  meli  aDa  rahayan.  
bigaDai  na  pavai  marjada  sab  tan  man  dhan  lai  phati  parayan.  
kehu  karay  jau  tanikau  igir  digir  tau  ohka  sabkehu  Dati  parayan.  
ab  pare  parojne  tiuhare  sag  bhaiu  kai  bervaj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
pahile  tau  raanh  parosi  sab  aapas  ma  hili  mili  raha  karayan.  
kauDa  pai  sab  misakut  hoy  sabse  sab  sukh  dukh  kaha  karayan.  
sanjha  ki  banay  rasoi  tau  je  jahan  rahay  uu  khai  ley.  
na  uunch  neech  na  bhedbhau  sabkehu  parsadi  pai  ley.  
ab  man  ma  irkhadokh  bhara  je  dekha  tunukamijaj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
kanchit  kehuke  darvaje  pai  kehu  naat  kabila  aai  paray.  
tau  sag  sodar  se  pahilen  ohka  sara  gaanv  mayai  paray.  
kehu  khaDa  pakauDi  banvave,  kehu  aalu  matar  talaye  ba.  
kehu  chaay  chhanaye  khaDa  rahay,  kehu  lehe  supari  dhaye  ba.  
ab  bina  bati  ke  je  dekha  ek  dusre  se  naraj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
uu  gava  jamana  purkhan  kai,  ab  bana  koDh  ma  khaaj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
ii  naiki  piDhi  ka  janai  apni  sundar  paripati  ka.  
ii  ka  janai  ki  chandan  hum  samjhi  tha  apni  mati  ka.  
ii  ka  janai  ki  booDh  puraniyan  kai  kaise  samman  kari.  
ii  ka  janai  ki  ii  galti  inakai  ketna  nuskan  kari.  
je  pais  inakai  asirbad  uu  bana  aaj  sartaj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
pahile  kai  baat  batai  ka  uu  boli  kaka  dada  kai.  
sab  karayan  pailagi  chhot  baDa  ijjat  rakhayan  marjada  kai.  
sab  baDe  bujurgan  guruan  ka  aadar  se  sees  navai  leyan.  
onki  charnan  kai  dhuri  lapaki  mathe  pai  vai  laptai  leyan.  
ab  kehuka  chinhtay  nahin  kehu,  na  tanikau  adab  lihaj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
pahile  sab  sabakai  madat  karayan  sabke  sukh  dukh  ma  khaDa  rahayan.  
jau  paray  parojan  tola  ma  sab  heti  meli  aDa  rahayan.  
bigaDai  na  pavai  marjada  sab  tan  man  dhan  lai  phati  parayan.  
kehu  karay  jau  tanikau  igir  digir  tau  ohka  sabkehu  Dati  parayan.  
ab  pare  parojne  tiuhare  sag  bhaiu  kai  bervaj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
pahile  tau  raanh  parosi  sab  aapas  ma  hili  mili  raha  karayan.  
kauDa  pai  sab  misakut  hoy  sabse  sab  sukh  dukh  kaha  karayan.  
sanjha  ki  banay  rasoi  tau  je  jahan  rahay  uu  khai  ley.  
na  uunch  neech  na  bhedbhau  sabkehu  parsadi  pai  ley.  
ab  man  ma  irkhadokh  bhara  je  dekha  tunukamijaj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
kanchit  kehuke  darvaje  pai  kehu  naat  kabila  aai  paray.  
tau  sag  sodar  se  pahilen  ohka  sara  gaanv  mayai  paray.  
kehu  khaDa  pakauDi  banvave,  kehu  aalu  matar  talaye  ba.  
kehu  chaay  chhanaye  khaDa  rahay,  kehu  lehe  supari  dhaye  ba.  
ab  bina  bati  ke  je  dekha  ek  dusre  se  naraj  ahay.  
gajabai  ii  gaanv  samaj  ahay.  
 
    
 
    
        स्रोत : 
                
                                                                    रचनाकार  : अनुज नागेंद्र 
                             प्रकाशन  : हिन्दवी के लिए लेखक द्वारा चयनित
                         
                                     
                
                
     
    Additional information available 
    Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
    
 
    rare Unpublished content 
    This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.