लोकतत्र का पहिया धँसिगा अनाचार की कीच,
सत्त नियाव भोंकड़ि के रोवैं भरी भीड़ के बीच,
केउ ना कहूँ पुछतर केउ कै मनई अस बौरान
मजहब की दुकान कै पुड़िया बनिगे वेद पुरान।
अल्ला मियाँ के घर मा मुल्ला लूंकी रहे लगाय,
अबका होई भाय गोबरधन अबका होई भाय।
दिल्ली की बड़की कोठी से झुग्गी बोली रोय,
तू खजूर हम भुइका तिनका केहि विधि मिलना होय,
हाथे फरुहा मूड़े पलरी सपन भये सब चूर,
दिल्ली कै किल्ली हाथे मा तब्बौ दिल्ली दूर।
पीर पराई का जानइ, ना जेकरे फाटि बेवाय,
अबका होई भाय गोबरधन अबका होई भाय।
राम रमौझा दुआ बंदगी भइ गदहा कै सींग,
अपनप्पन कै बात न कतहूँ सगरौ धींगाधींग,
आपस का बिसुवास टूटिगा अकिल होइ रही गुम
असि के टेढ़ भवा ई मनई जस कुकरे कै दुम।
भइँस के आगे बीन बजावै भइंस खड़ी पगुराय,
अबका होई भाय गोबरधन अबका होई भाय।
मुह देखी कै लाग कचेहरी भटकै सत्त नियाव,
मिट्ठू मियाँ बनि गवा कौआ हँसा बोलै काँव,
जहाँ जुलुम कै आगि न बरसी धुआँ न गूँजा होय
उड़ि चल सुगना ओहि नगरी मा कहै सुगनिया रोय।
छानी चढ़ी कुकुरिया कानी, बछिया मारी जाय,
अबका होई भाय गोबरधन अबका होई भाय।
loktatr ka pahiya dhansiga anachar ki keech,
satt niyav bhonkaDi ke rovain bhari bheeD ke beech,
keu na kahun puchhtar keu kai manii as bauran
majhab ki dukan kai puDiya banige ved puran.
alla miyan ke ghar ma mulla lunki rahe lagay,
abka hoi bhaay gobardhan abka hoi bhaay.
dilli ki baDki kothi se jhuggi boli roy,
tu khajur hum bhuika tinka kehi vidhi milna hoy,
hathe pharuha muDe palri sapan bhaye sab choor,
dilli kai killi hathe ma tabbau dilli door.
peer parai ka janai, na jekre phati bevay,
abka hoi bhaay gobardhan abka hoi bhaay.
raam ramaujha dua bandagi bhai gadha kai seeng,
apnappan kai baat na kathun sagrau dhingadhing,
aapas ka bisuvas tutiga akil hoi rahi gum
asi ke teDh bhava ii manii jas kukre kai dum.
bhains ke aage been bajavai bhains khaDi paguray,
abka hoi bhaay gobardhan abka hoi bhaay.
muh dekhi kai laag kachehari bhatakai satt niyav,
mitthu miyan bani gava kaua hansa bolai kaanv,
jahan julum kai aagi na barsi dhuan na gunja hoy
uDi chal sugna ohi nagri ma kahai suganiya roy.
chhani chaDhi kukuriya kani, bachhiya mari jaay,
abka hoi bhaay gobardhan abka hoi bhaay.
loktatr ka pahiya dhansiga anachar ki keech,
satt niyav bhonkaDi ke rovain bhari bheeD ke beech,
keu na kahun puchhtar keu kai manii as bauran
majhab ki dukan kai puDiya banige ved puran.
alla miyan ke ghar ma mulla lunki rahe lagay,
abka hoi bhaay gobardhan abka hoi bhaay.
dilli ki baDki kothi se jhuggi boli roy,
tu khajur hum bhuika tinka kehi vidhi milna hoy,
hathe pharuha muDe palri sapan bhaye sab choor,
dilli kai killi hathe ma tabbau dilli door.
peer parai ka janai, na jekre phati bevay,
abka hoi bhaay gobardhan abka hoi bhaay.
raam ramaujha dua bandagi bhai gadha kai seeng,
apnappan kai baat na kathun sagrau dhingadhing,
aapas ka bisuvas tutiga akil hoi rahi gum
asi ke teDh bhava ii manii jas kukre kai dum.
bhains ke aage been bajavai bhains khaDi paguray,
abka hoi bhaay gobardhan abka hoi bhaay.
muh dekhi kai laag kachehari bhatakai satt niyav,
mitthu miyan bani gava kaua hansa bolai kaanv,
jahan julum kai aagi na barsi dhuan na gunja hoy
uDi chal sugna ohi nagri ma kahai suganiya roy.
chhani chaDhi kukuriya kani, bachhiya mari jaay,
abka hoi bhaay gobardhan abka hoi bhaay.
स्रोत :
पुस्तक : माटी औ महतारी (पृष्ठ 34)रचनाकार : आद्या प्रसाद 'उन्मत्त'
प्रकाशन : अवधी अकादमी
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
