अवधी लोकगीत : चलत प्रान काया काहे रोई

awadhi lokgit ha chalat pran kaya kahe roi

रोचक तथ्य

संदर्भ—अंतिम प्रयाण व्यथा।

चलत प्रान काया काहे रोई।।टेक।।

अब तक सुख कीन हम तुम माँ, मलि-मलि काया धोई।

तुम तौ जाय अउर घर बैठ्यो, मोरि कउनि गति होई।।1।।

प्रान कहैं काया सुन बउरी, मोर-तोर संग होई।

तुम्हैं अइसे पिंजड़ा अनेगिन त्यागा, संगै जात कोई।।2।।

डेहरी ले मेहरी कै नाता, द्वारे ले सग भाई।

लोग कुटुम मरघट तक नाता, हंस अकेला जाई।।3।।

जाय उतारै मुरदा घाट पै, कपड़ा लियै सब छोरी।।

नाति-पूत बेमुख ह्वै बइठे, फूँकि दियै जस फागुन होरी।।4।।

हाड़ बरै जइसे झाड़ी-झाँखर, केस बरै जइसे पूरा।

कहैं कबीर सुनौ भाई साधो, यहै गति सबकै होई।।5।।

स्रोत :
  • पुस्तक : हिंदी के लोकगीत (पृष्ठ 216)
  • संपादक : महेशप्रताप नारायण अवस्थी
  • प्रकाशन : सत्यवती प्रज्ञालोक
  • संस्करण : 2002

Additional information available

Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.

OKAY

About this sher

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.

Close

rare Unpublished content

This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.

OKAY

जश्न-ए-रेख़्ता (2023) उर्दू भाषा का सबसे बड़ा उत्सव।

पास यहाँ से प्राप्त कीजिए