जब  वादी  में  नमी  हो  
आँखें  सजल  हों  
तो  उतावले  मत  होना  मेरी  जान  
ऐसे  जीर्ण  समय  में  
बादल  बस  रवाना  ही  हुआ  होता  है  
घटाएँ  चढ़ने  को  होती  हैं  
फिर  बूँदें  बरसती  हैं  
ऐसे  गर्जन-तर्जन  के  बाद  
मेह  बरस  ही  जाता  है  
पर  हो  सकता  है  बादल  गुज़र  ही  जाए  
या  बरसे  तो  सैलाब  आ  जाए  
जो  होंगे  दिलों  में  अफ़साने  तो  
कोई  पंछी  पर  फड़फड़ाएगा  
तो  समझ  लेना  कुसुमन  होने  को  है  
कोयल  कूकने  वाली  है  
मोर  नाचने  वाला  है  
और  नए  रंग  खिल  पड़ेंगे  
पर  क्या  मालूम  नए  रंगों  को  खिलते  देख  
आँधियाँ  बलवा  करने  लगें  
और  नव-कुसुम  धरती  पर  आ  गिरें  
जब  चहुँ  ओर  ख़ामोशी  जैसी  चुप  हो  
फूल-पत्ती  बुत  हो  
घरों  में  अँधेर  घुप  हो  
तो  याद  रखना  शायद  दीपक  जल  पड़े  
या  कोई  किरण  निकल  पड़ी  हो  
पर  क्या  मालूम  
मारक  हवाएँ  बहने  लगें।  
             
                jab  vadi  mein  nami  ho  
ankhen  sajal  hon  
to  utavle  mat  hona  meri  jaan  
aise  jeern  samay  men  
badal  bus  ravana  hi  hua  hota  hai  
ghatayen  chaDhne  ko  hoti  hain  
phir  bunden  barasti  hain  
aise  garjan  tarjan  ke  baad  
meh  baras  hi  jata  hai  
par  ho  sakta  hai  badal  guज़r  hi  jaye  
ya  barse  to  sailab  aa  jaye  
jo  honge  dilon  mein  afsane  to  
koi  panchhi  par  phaDaphDayega  
to  samajh  lena  kusuman  hone  ko  hai  
koel  kukne  vali  hai  
mor  nachne  vala  hai  
aur  nae  rang  khil  paDenge  
par  kya  malum  nae  rangon  ko  khilte  dekh  
andhiyan  balva  karne  lagen  
aur  nav  kusum  dharti  par  aa  giren  
jab  chahun  or  khamoshi  jaisi  chup  ho  
phool  patti  but  ho  
gharon  mein  andher  ghup  ho  
to  yaad  rakhna  shayad  dipak  jal  paDe  
ya  koi  kiran  nikal  paDi  ho  
par  kya  malum  
marak  havayen  bahne  lagen.  
jab  vadi  mein  nami  ho  
ankhen  sajal  hon  
to  utavle  mat  hona  meri  jaan  
aise  jeern  samay  men  
badal  bus  ravana  hi  hua  hota  hai  
ghatayen  chaDhne  ko  hoti  hain  
phir  bunden  barasti  hain  
aise  garjan  tarjan  ke  baad  
meh  baras  hi  jata  hai  
par  ho  sakta  hai  badal  guज़r  hi  jaye  
ya  barse  to  sailab  aa  jaye  
jo  honge  dilon  mein  afsane  to  
koi  panchhi  par  phaDaphDayega  
to  samajh  lena  kusuman  hone  ko  hai  
koel  kukne  vali  hai  
mor  nachne  vala  hai  
aur  nae  rang  khil  paDenge  
par  kya  malum  nae  rangon  ko  khilte  dekh  
andhiyan  balva  karne  lagen  
aur  nav  kusum  dharti  par  aa  giren  
jab  chahun  or  khamoshi  jaisi  chup  ho  
phool  patti  but  ho  
gharon  mein  andher  ghup  ho  
to  yaad  rakhna  shayad  dipak  jal  paDe  
ya  koi  kiran  nikal  paDi  ho  
par  kya  malum  
marak  havayen  bahne  lagen.  
 
             
    
 
    
        स्रोत : 
                
                        पुस्तक  : सदानीरा  
                                            संपादक  : अविनाश मिश्र  
                                                रचनाकार  : वनिता  
                                            
                             प्रकाशन  : सदानीरा पत्रिका
                         
                                     
                
                
     
    Additional information available 
    Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
    
 
    rare Unpublished content 
    This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.